Samochód Matry

Wiele nauczyliśmy się od Bagheery, co wpłynęło na projekt Mureny. W rezultacie Murena posiadała w pełni ocynkowane podwozie, pięciobiegową skrzynię biegów i mocniejsze silniki (1.6 i 2.2 litra).

Zainspirowana popularnością samochodów dostawczych w Ameryce i sukcesem własnego Rancho, pod koniec lat 70-tych Matra stworzyła europejską odmianę furgonetki. Miał on jednak być wyposażony w modułowe, wielofunkcyjne wnętrze. Był to jednak trudny czas dla Grupy PSA, a ponieważ wizja Matry bardziej odbiegała od wizji Talbota, ich współpraca zakończyła się w 1983 roku.

Przekonany o potencjale europejskiej koncepcji vana, Guedon zwrócił się do Renault i przedstawił ówczesnej dyrekcji swój pomysł „voiture à vivre” (żywy samochód). Po pewnych modyfikacjach kierownictwo Renault również było przekonane o jego sukcesie, co doprowadziło do stworzenia Renault Espace.

Jednak ze względu na współpracę z Renault Matra musiała wstrzymać produkcję Mureny, ponieważ Renault nie chciało wewnętrznej konkurencji dla swoich modeli Alpine i Fuego.

Pomimo tego, że był sprzedawany jako Renault, Espace był w zasadzie Matrą pod spodem, z takimi elementami, jak ocynkowane podwozie i plastikowe panele. Dodatkowo aż do trzeciej generacji Espace posiadał numer podwozia Matra.

Kiedy Renault zdecydowało się na produkcję Espace czwartej generacji wyłącznie we własnym zakresie, Matra pozostawiła znaczną lukę w zdolnościach produkcyjnych. Aby wypełnić tę lukę, Matra stworzyła pierwsze coupe typu MPV: Avantime. To luksusowe coupe, wzorowane na Espace, charakteryzowało się odważnym designem.

W przeciwieństwie do Espace, Avantime potrzebował czasu, aby się ugruntować. Świadoma, że ​​moce produkcyjne będą nadal dostępne pomimo produkcji Avantime, Matra poszukiwała dodatkowych możliwości w ramach swoich możliwości. Doprowadziło to do opracowania w 72 roku gotowej do produkcji Matra M2003 i modelu koncepcyjnego Matra P75.